Wiersze do słuchania i czytania

Zapraszamy do wysłuchania wierszy Joanny Główkowskiej, Marthy Veil, Jana Pioskowika i Kamila Pietrzyka zarejestrowanych 15 X 2012 w katowickim pubie "Gramofon".

 

Jan Pioskowik - "Syn człowieczy saute" i "Do siebie"

 

 

Joanna Główkowska - "Dwie Madonny i lustro"

Martha Veil - "Ptaki powrotne" i "Zastyganie"

                          

 

Kamil Pietrzyk - "Opowieść o starym rzeźniku" i "Oda o miodach"

 

Powrót z wakacji

Mamy przyjemność oznajmić, iż wracamy po wakacyjnej przerwie. W niniejszym poście znajdują się wiersze członków GP Groty z wczorajszego spotkania. To było nasze drugie spotkanie powakacyjne, a utwory z pierwszego spotkania pojawią się na blogu wkrótce - w nieco odmiennej formie, ale o tym ani słowa:)

Kamil Pietrzyk - Panna Przekora

Mętnych wód Styksu oraz czeluści Tartaru

pilnował Cerber przekupiony suchą karmą

Panna Przekora smyrała trzy pary uszu

mówiąc mu jakie z niego słodziuteńkie psisko

Merdał ogonem i przewracał wciąż ślepiami

trzema paszczami poszczekiwał unisono

prosił i siedział dawał głos chyba najbardziej

ze wszystkich komend lubił komendę zdychaj psie

Taką to panią jest przekora niepokorna

wyrodna córa szanowanego patriarchy

na ceremoniach z tanim winem kakofonią

szuka rozkoszy z plugawymi satyrami

Wkupiła się też w łaski mojej psychiki

i dała w łapę straży by zmrużyła oczy

służbiści chrapią smacznie zamiast stać na warcie

ponoć słychać ich za górami i lasami.

Martha Veil  - Camera Obscura

Nie wywabisz mnie już z czarnej fotografii

nie wywabisz z kryjówki ciepłych

grząskich słów - piosenek

śpiewanych na taśmie

w tę dziecinnie słodką noc

tykanie przerwanych rozmów

jak drzazgi pod palcami gra

w radio Ombra mai fu

nie wywabisz mnie już z parnego powietrza

pistacjowe zniknięcia bezbrzeżnego nieba

nie wkołyszą naszych rozlanych

pustych filiżanek w życie

14 VI 2012

Jan Pioskowik - Danemu

Tobiaszu synu Tobiasza

co myślałeś wtedy

wyruszając do Niewiem

z psem i aniołem

udającym kuzyna

(anioł nie pies)

Więcej, oj więcej dostałeś.

Pozwoliłeś sobą skrzyżować

wisielcze modlitwy

(Kto tu był aniołem?)

On czekał,

gdy tylko zobaczył

twoją stopę na świecie

poniósł cię brawurowo.

Teraz, kiedy poznałeś

Mistrza zwrotów akcji,

czy uwierzysz w Niego

bez wciskania palców

na drodze do Medii.

Joanna Główkowska - Jair

Wybiegłem ze świątyni

na ulicach pustki

nie znajdę w niej pomocy

a w was zrozumienia

nie chcę być Hiobem

nocami spisywać treny

o wszystkim

żebrzę o inny los

nie rozumiem pierwszego Słowa

boję się ostatniego

błądzę za tłumem

pytam ślepych o drogę

jak każdy z nich

nie liczę na cud

na coś mam nadzieję

między ulicami

Jacek Moryc -  wiersz nieprawdziwy, bez przekazu

1.

Zgubiłem się w lesie bez drzew

A za każdym z nich wilki niebezpieczne

Straszliwy wrzeszczy głos

Prostujcie ścieżki Panu!

Ścinajcie drzewa dla Pana

Bo wraca do ziemi praojców

Wraz ze swoim narodem wybranym

Bracia mnie pouczają że kocha, że zlituje się

Inni bracia mnie pouczają że zmiażdży i wbije miecz

Zmieniony w drżący kłębek

Grzeszę i modlę się

2.

Słuchałem głosu matki

I nie tykałem czerwonego owocu

Unikałem jak grzmotów i burzy

I wciąż nie wiem co jest dobro

A co jest zło

Chodzę golas wśród purpury

I anielskich lśniących szat

I wśród skór wielbłądzich

3.

Z pysznym koszykiem idę

A wokół czają się wilki zdradliwe

Szeptają swoje skrócone ścieżki

A każda z nich w inną skierowana stronę

A ksiądz proboszcz mówił że właściwa ścieżka nie może być łatwa

A inny ksiądz proboszcz mówił że właściwa ścieżka jest prosta i łatwa

Jak poziomica którą tata trzyma w szafce z narzędziami

Nią później wymierzy sprawiedliwą wielkość kary

4.

A ja się modlę

A nie wierzę

A przyjaciel mi powiedział

Że przyjdzie Pan do niedowiarka

A drugi przyjaciel mi powiedział że to niemożliwe

Modlić się nie wierząc

I że zbiją mnie na kwaśne jabłko

Bo mnie Pan nie kocha

Samiusz Niewiem - Wieczór przy klawiaturze komputera

Mając świadomość bezcelowości tych działań

Nieświadomie marnuję czas przed migoczącym ekranem.

Kamil Pietrzyk - Rozmarzenie przy Chopinie

Ach jak miło się rozmarzyć

pisząc głupstwa przy Chopinie

przy mazurku polonezie

śmieszki tępe siać na twarzy

Zrzucić grymas czczej powagi

z śmiechem sparzyć się do tanga

iść poskakać na skakankach

miast opłakać jakiś tragizm

Chyba jednak jest banałem

to że bliższy wariant pierwszy

a nie drugi - poważniejszy

grał Fryderyk - ja się śmiałem!

Choć te nuty są przepiękne

to powaga męką jest mi

gdy mnie skażesz i oczernisz

"mózgu sięgaj" - ja nie sięgnę!